Χαμoγέλα

Καμιά φορά σκέφτομαι τι χρειάζεται για να πεις ότι είσαι ευτυχισμένος. Για μένα ας πούμε είναι μεγάλη κουβέντα να το πεις αυτό το πράμα. Κυρίως στους άλλους που είναι έτοιμοι να σου φέρουν χίλιους λόγους για τους όποιους "δεν πρέπει" να είσαι. Στον εαυτό σου μάλλον το βρίσκω πιο εύκολο να το παραδεχτείς.
Αυτή τη στιγμή νοιώθω ευτυχισμένη. Οι λόγοι είναι πολύ απλοί, καθημερινοί, μικροί. Βγήκα έξω με φίλους και πέρασα πανέμορφα. Τόσο απλά. Ρίξαμε το γέλιο της ζωής μας, φάγαμε και το ασιάτικό μας - το καλό φαί είναι πάντα ένας καλός λόγος για να νοιώθεις ευτυχισμένος-, συζητήσαμε, κλείσαμε την επόμενη συνάντηση και αυτό ήταν! Τι άλλο να θέλω δηλαδή;

Οι φίλοι μου με δουλεύουν που συνέχεια γελάω/χαμογελάω. Και πάντα όταν κάποιος με γνωρίζει έχει την ίδια γαμημένη απορία: "Μα έτσι χαμογελαστή είσαι πάντα;". Κι αν υπάρχει φίλος εκεί κοντά θα σπεύσει να απαντήσει πως: "Ναι, το manikaki πάντα έτσι χαμογελαστό. Δεν κάνει άλλη δουλειά!". Κάπου εκεί χώνομαι εγώ με απορία: "Μα γιατί, πού είναι το κακό σ' αυτό;".. "Πουθενά" θα απαντήσουν όλοι και θα λήξει εκεί το θέμα.
Τελοσπάντων, εμένα μ΄αρέσει να γελάω και μ΄αρέσει να βλέπω και τους γύρω μου να γελάνε.. Γουστάρω έκκριση ενδορφινών! Εσάς τι σας κόφτει; Χε...
Τώρα θυμήθηκα το πιο άκυρο πράγμα που έχω ακούσει από άνθρωπο για τον γελωτά μου: "Μα καλά, τι γελάς συνέχεια; Τι; Όλα καλά σου πάνε δηλαδή;". Αχ θεέ μου μιζέρια! Αυτό σκέφτηκα. Δεν του το είπα. Προτίμησα να τον αφήσω στην μονοχνωτιά του.
Πού θέλω να καταλήξω..
Γελάτε, είναι μεταδοτικό! Χαχα.. Ντάξει αυτό το είπε μαλάκας, αλλά είναι το μόνο πράγμα στο οποίο τον παραδέχομαι. Και τελοσπάντων εμένα μου φτιάχνει την μέρα ένα χαμόγελο στον δρόμο, στο διπλανό αμάξι στο φανάρι, στο περίπτερο, οπουδήποτε. Γιατί να μην φτιάξω κι εγώ τη μέρα κάποιου λοιπόν; Τουλάχιστον θα νοιώσω ότι έκανα κάτι σημαντικό και σήμερα.
Για να δω δοντάκια λοιπόν να ξεπροβάλλουν μέσα από χαμογελαστά χειλάκια...