Νυχτερινός οίστρος

Το βράδυ που γυρνούσα από την δουλειά, μέσα στην παραζάλη της κούρασης και τη μέθη των σκέψεων άκουσα αυτό το κομμάτι και μου φάνηκε να είχε πολύ ενδιαφέροντες στίχους. Όχι γιατί μιλάει για κάτι καινούριο, για κάτι ονειρικό και ουτοπικό, αλλά γιατί λέει με απλές λέξεις και νοήματα απλά την αλήθεια... Εμένα με άγγιξε πάντως...

Ό,τι και να σου συμβεί

Στίχοι, μουσική: Αποστόλης Δημητρακόπουλος
Εκτέλεση: Δημήτρης Ζερβουδάκης

Ό,τι και να σου συμβεί
μόνος περπατάς στη γη
και θα μάθεις να τ`αντέχεις
πήρες λίγο από δω,
πήρες λίγο από κει
φύλαξέ το για να έχεις
Γιατί η μέρα είναι μικρή
κι όταν λάμπει ο ήλιος κι όλα τα φωτίζει
Ποιος απ`όλους μας θα πει
τι είναι αυτό που τον πονάει και τον γκρεμίζει

Κάποτε είναι πια αργά
κι όλα τα καλά παιδιά
βρίσκουν το δικό τους δρόμο
Ξέρουν ποιος είναι μισός,
πληγωμένος ή τρελός
γιατί δεν χωράει στον κόσμο
Μα η νύχτα είναι μικρή κι όσα
δάκρυα κι αν τρέξουν είναι λίγα
Ποιος απ`όλους μας θα πει
ήρθα πίσω φίλε μου όπου κι αν πήγα.

Ό,τι και να σου συμβεί
τι να πεις, τι να σου πει
ξέρεις πια τι είναι δικό σου
πήρες λίγο από`δω, πήρες λίγο από κει
έφτιαξες τον άνθρωπό σου..

Και όταν κάποτε χαθείς
ούτε ήλιος, ούτε θάλασσα, ούτε αστέρια
αν προλάβεις ίσως δεις
ποιος σου κράτησε ζεστά τα δυο σου χέρια.

Ό,τι και να σου συμβεί μόνος περπατάς στη γη
και θα μάθεις να τ`αντέχεις..